NASZE HOBBY - KLUB GÓRSKI PROBLEM

W tym rozdziale zamieszczamy - na co wskazuje nazwa strony - wiadomości o naszych prywatnych, indywidualnych zamiłowaniach. Wielu z naszych klubowiczów - o co nigdy by się ich nie podejrzewało - ma bardzo ciekawe pasje, które stale rozwija, doskonali warsztat twórczy i osiaga uznanie ogółu. Jest to i malarstwo, grafika, rzeźba, pisarstwo, gra na instrumentach, ale także modelarstwo lotnicze, szkutnictwo, szycie różnych strojów, koronkarstwo, taniec latino, flamenco czy śpiew huralny.

Zbigniew Halikowski Halik z Chojnowa
Jest pierwszym z pierwszych naszych klubowych artystów, który od lat pacholęcych interesowal się rysunkiem, malarstwem i muzyką. W rysunku posiadł rzadko spotykaną biegłość. Jego charakterystyczna technika zadziwia niezwykłą precyzją. To pozwala mu osiągnąć wręcz naturalistyczne efekty. Zilustrował książkę „Gawędy o Ziemi Chojnowskiej" i kalendarz na rok 2008, w którym zamieścił dwanaście portretów papieża Jana Pawła II. Do jego bardzo charakterystycznych prac należą kompozycje, pozornie będące martwymi naturami, uzupełnione figurami drewnianych pajacyków, marionetek lub masek. Mają one liczne podteksty. Są w nich zawoalowane aluzje do aktualnych wydarzeń społecznych i politycznych. W tych groteskowych pracach nasyconych ironią i kpiną piętnuje ludzkie słabości. Wszystkie fascynują perfekcyjnym opanowaniem rysunku. Jego niezwykła i bardzo oryginalna sztuka znalazła uznanie w oczach komisji kwalifikacyjnej, która w 2004 r. przyjęła go do Związku Polskich Artystów Plastyków.
12 grudnia 2012 roku odbył się wernisaż piątej edycji Międzynarodowego Konkursu Rysunku we Wrocławiu. Konkurs organizowany jest przez Akademię Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, objęty patronatem honorowym Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Do konkursu zgłoszone zostały 923 prace wykonane przez 347 artystów z 23 państw. Po wnikliwej analizie międzynarodowe jury składające się z 6 ekspertów zakwalifikowało do wystawy 330 prac zrealizowanych przez 188 artystów z 19 państw. Na wystawie można oglądać rysunek Zbigniewa Halikowskiego „Na drodze 15".
Prace naszego chojnowskiego artysty Zbigniewa Halikowskiego zostały wybrane do Międzynarodowej Wystawy. 2 maja 2013r w Galerii Praskiego Muzeum w Pisku odbędzie się wernisaż Najlepszych Prac Międzynarodowej Wystawy Rysunku.
Poniżej: dwie prace Halika.

Poniżej artysta odbiera pąsową różę na swoim wernisażu. Poza rysunkiem drugą pasją Zbyszka jest śpiew i muzykowanie. gra na akordeonach, a ma ich pięć. Preferuje muzykę podhalańską oraz turystyczną. Jest założycielem i kapelmistrzem klubowej "Kapeli Jaśka spod lasa", która to kapela dala juz kilka występów nawet w Strzesze Akademickiej, więc wzniosła się wysoko ponad wyżyny, przynajmniej terenowe, chłe, chłe. Kto chciałby dowiedzieć się więcej o Haliku, podaję namiary:
http://gildia.chojnow.eu/halikowski_zbigniew-obraz,s403,m4.html

Maria Jagiełło,  pieszczotliwie przez wszystkich zwaną Mariolą Kwiecistą Pergolą.  
Ta nasza niesamowita  Koleżanka klubowa, z zawodu i wykonywanej profesji jest stomatologiem. Ale pasją Jej jest tworzenie wspaniałych, niemal realistycznych obrazów. Są to przede wszystkim akwarele, troszkę ołówka i oleju. Jak sama opowiada, inspirację do obrazów daje przede wszystkim Jej ogród. Rano, raniutko, ledwo słonko wstanie, Mariolka boso wybiega na zroszoną porannymi mgielkami trawkę, rozkłada sztalugi i maluje. Na czczo! no, może jakaś mała, mocna kawka i kropelka Bacardi z płatkiem róży. Chłonie zapachy, upaja się feerią barw kwiatów i przenosi ich wizerunek na papier.
Ukoronowaniem prac każdego artysty jest wernisaż, na którym smakosze kultury mogą podziwiać twórczość, wymieniać się uwagami i cmokać, cmokać z zachwytu.
W galerii - sklepie dla artystów "Da Vinci" w Lubinie 13.04.2014 na swoim wernisażu Mariola Kwiecista Pergola wystawiała dziesiątki swoich obrazów. Dominowały oczywiście kwiaty, ale nie zabrakło też pejzaży.

Na wernisaż przybyły tłumy. goście proszeni byli o ubranie czegokolwiek z motywem kwiatowym, letnim, wiosennym. Mariolka była oblegana, a każdy chcial sobie zrobić z Nią fotkę.

Pośród gości zauważyć się dało znakomitych i znanych miejscowych lekarzy, prawników, wysokich rangą pracowników magistratu i starostwa, no i tłumy znajomych, koleżeństwa i zwykłych "zjadaczy" plastyki i malarstwa. Cały czas serwowane były napoje chłodzące rozpalone głowy, przednie wino i zakąski. Nastrój podnosiła grająca w kąciku z farbami "Kapela Jaśka spod lasa" w strojach regionalnych. To wszystko wspaniele się komponowało, pozostanie długo w pamięci uczestników wernisażu naszej cudownej koleżanki o przydomku Marioli Kwiecistej Pergoli.

Marek Jaglarz - ten wieloletni członek Klubu jest już na zasłużonej, "wypasionej" emeryturze górniczej. Całkowicie czas wolny poświęca malarstwu, którym się para od ponad pół wieku.
Marek jest członkiem Stowarzyszenia Twórców Kultury w Lubinie. Często wystawia swoje prace nie tylko w pomieszczeniach, ale też w plenerze. Podczas trwających Dni Lubina 26.06.2010 roku prezentował swoje dzieła rozwieszone na średniowiecznym murze obronnym na Wzgórzu Zamkowym. Już z kilkuset metrów można było zauważyć Marka prace. No i oczywiście samego mistrza.

Marek ma stałych wielbicieli swojej twórczości, ale też w nowych "oglądaczach" wzbudza prawdziwe zainteresowanie. Będąc człowiekiem bardzo wylewnym i gadatliwym, wyczerpująco odpowiada na pytania, objaśnia, wyjaśnia, zdradza techniki swojego warsztatu twórczego. Jak na artystę przystało, lubi sobie pyknąć dymka, posiedzieć w ulubionym fotelu i pogaworzyć z koleżankami w profesji. Nigdy nie rozstaje się ze swoim stetsonem.

Dominik Ziembowicz ps. górskie Ziemba -
nasz młodziutki klubowy kolega, oprócz wspinaczek w najwyższe góry świata, trekingów po pustyniach i ożywionej, bogatej działalności społecznej ma wspaniale hobby, które smakuje wszystkim kolegom. Otóż jest  pasjonatem piwa. Sam je produkuje, ale nie tylko sam je pije. W swojej szczodrobliwości częstuje kolegów swoimi boskimi napojami, przynosząc pijącym prawdziwą rozkosz dla podniebienia. Mam zaszczyt być Jego osobistym kiperem, bo jako piwosz, zajmujący się ponad 50 lat szacowaniem jakości browarku pochodzącego ze wszystkich kontynentów świata, mam dobrą skalę porównawczą. I jestem aż do bólu szczery. Jak kiedyś piwko podśmiardywało myszami i sobaczym guanem, to z troską  i zaklopotaniem o tym fakcie Dominiusiowi mówiłem.
Poniżej: Dominik serwuje znanym, zawodowym piwoszkom swoje ALT-y i KELT-y oraz wyjaśnia złożoną recepturę na dobre, przeniczne piwko.

Ziemba warzy kilkanaście wspaniałych gatunków piwa. Obserwując organoleptycznie od dłuższego czasu  postępy w specjalizacji browarnianej Ziemby, muszę tu szczerze i bez kadzidła powiedzieć, że browarek jest coraz lepszy, smaki coraz bardziej wyrafinowane. Zapach prawdziwy,  bez chemicznych nalecialości, a pianka na dwa, co tam dwa, na cztery paluchy utrzymuje się przez 5 minut, a może i dłużej, ale kto tyle wytrzyma czekać? Poniżej przykłady kilku etykiet piwnych Dominika. Projektuje je znany artysta-grafik komputerowy Crazy Henry.
Pod etykietami jedna z baterii do "strzelania". Wszystkie trafiły w 10-tkę.

Henryk Olejniczak pseudo Crazy Henry vel Heniuś -juhos z Murzasichlów Hej.  II prezes Klubu Górskiego Problem.
Ten starszy pan, wyliniały paskudnie i bardziej niż troszkę zdeformowany przez zwały sadła, u schyłku swojego życia znalazł swojego bakcyla. Za namową kolegów - bo brakowało w kapeli skrzypcowego primatora - cztery lata temu kupił sobie skrzypki. Przez internet, bez niczyjej pomocy, uczy się grać na tym najszlachetniejszym z instrumentów. Już gra na takim "poziomie", że jego muzyka jest rozpoznawalna, czyli każdy mniej więcej /bardziej to pierwsze/ rozpoznaje grane przez niego utworki - potworki. W "Kapeli Jaśka spod lasa" gra podobno pirse skrzypki. Poza muzykowaniem pasjami oddaje się rysunkowi komputerowemu oraz tworzy dziesiątki okazjonalnych tzw. "rymowanek pijanego juhasa z Murzasichlów". Lubi się przeistaczać w różne postacie. Najczęściej Grzybogóra, juhosa i kloszarda.
foto poniżej: Heniuś gra na weselach góralskich oraz dorabia na dreptaku w Dziwnowie. Gra tak piknie, że wszyscy wczasowicze spieprzają w las lub za wydmę, na plażę, gdzie szum fal zagłusza to wdzięczne pitolenie. Jako Mikołaj roznosi paczki dziatwie w szkołach.

Jedną  z 10 pasji Crazy Henry'ego jest gotowanie, w szczególności wariacje z różnych mięs. Jako facet pracowity i myślący oszczędnie, jak robi mielone, to od razu z 5kg mięsa. Jedna robota, jedne pryskanie tłuszczu po ścianach, jeden totalny syf i jedno zmywanie. Na talerzach widzicie 110 wonnych kotlecików. Jak 5 lat temu Heniuś zaeksperymentował z białą kiełbaską, to teraz już MUSI ją robić na każde święta. Rodzina żąda! "Białą" robi wg przepisu Gesslera.
Heniuś, ten gruboskórny facet ma duszę wrażliwą jak cherlawa dziewczynka z przedszkola. Przy "katowaniu" świątecznego karpia łączy się z nim w rozpaczy lejąc sążniste łzy. Musi przy tym brutalnym akcie używać antidotum na stres, które widzicie na stole z dwoma dozownikami. Sztandarowym, pokazowym daniem są roladki z jakiegokolwiek mięsa, uprzednio przez 5 dni peklowanego. Właśnie w tym tkwi tajemnica kruchości i niesamowitego smaku dania. Panierowane w przyprawach ziołowych roladki, wewnątrz leguchno maźnięte musztardką sarepską, wewnątrz zawierają ogórek konserwowy, paprykę słodką, cebulkę czerwoną i płatek śliwki wędzonej. Zwróćcie uwagę na zachowaną higienę w czasie produkcji, której /tej hygieny/ żarliwym orędownikiem Heniuś jest. Gęste kędziory przykryte czapeczką, pazury krótko przycięte, łapy wyszorowane pumexem, ryjek i nozdrza zasłonięte sterylną maseczką. Potem te produkty porcjujemy, zamrażamy i mamy żarcie na 40 obiadków, prawda? Prawda! I po takim żarełku można zapieprzać w najwyższe góry i najniższe doliny, hej!

Acha, zapomniałbym o flakach. Heniuś uważa się za jednego z pirsej dziesiątki w Polsce, wirtuozów tego pysznego dania. Kupowane są całe błamy /nigdy gotowe, pokrojone na ołówki/, kilkakrotnie prane i obgotowywane, potem do cienkiej, cieniutkiej cienkości krojone porcelanową maczetą, dają gwarancję wizualnej i językowo-wargowej rozkoszy. Wrzucone do wybornego rosołu, zgotowanego na szponderkach wołowych, przyprawione garniturem odpowiednich ziół i przypraw dają feerię smaków i woni. Doprowadzają prawdziwego smakosza flaków do orgazmu, czyli szaleńczego, niebotycznego uniesienia w doznawaniu i przeżywaniu wszystkimi zmysłami tej niesamowitości nieziemskiej. Pieszczoty oczu, warg, kubków smakowych, nozdrzy i całego jestestwa konsumenta. Do tego obowiązkowo pajda chleba lub wypieczona bułeczka /nigdy żadnej bladzizny z LIDLA czy innego SuperSpiderSamu/ i czujemy się jak młody bóg na Olimpie. Ech, te flaki. Dla nich bym oddał....

Jan Augustyn ps.Jasiek.
Nasz Pan Prezes ma kilka zajęć hobbystycznych. Chyba najbardziej męskim i imponującym wszystkim kolegom jest wędkarstwo morskie uprawiane od lat przez Jaśka. Corocznie wypływa małą łupinką na burzliwe i zdradliwe wody, łączące Morze Norweskie z Morzem Barentsa i u fiordów Norwegii zasadza się na Wieeeelką rybkę. Specjalizuje się w połowie dorszy-potworów ale nie gardzi też innymi gatunkami ryb, tych słodkowodnych również. Często musi pokonywać własny bół, cierpienie i zmęczenie wielogodzinną walką z rybą, północne zimno i słone fale zalewające wędkarza i pokład łodzi. Ale zdobycze, często medalowe, wynagradzają wszelkie męki. Nieraz przywiezie takiego potwora i poczęstuje kolegów "dzwoneczkiem" samodzielnie usmażonym na norweskim oleju z wieloryba. Pychotka!
I chociaż /zwróćcie uwagę!/ ma pełne skrzynie ryb, to łowi dalej, czekając na tego jednego, jedynego, wielkiego jak Mobby Dick dorsza. Połamania kijów Jasiu! Życzenia nie do zrealizowania, bo kewlarowo-tytanowe wędzisko raczej się nie złamie, a profesjonalnie dobrane żyłki i kolowrotki też wytrzymają każdy "słodki" ciężar.

foto powyżej: żeby dojść do maestrii trzeba nieustannie ćwiczyć. To banał, ale nie wszyscy wiedzą, że kryją się za tym setki godzin mozolnych prób, poswięcenia czasu kosztem rodziny, wypoczynku i zdrowia, bo wiadra wypitej kawy z cukrem z pewnością nie służą jego zachowaniu w wyśmienitej kondycji.
Foto poniżej: Asocjacja Starych Łosi koncertuje na estradach w czasie różnych imprez. Tu, na Lubińskim Festiwalu Piwa na Błoniach zespół przez godzinę bawił i wzruszał publiczność. ASŁ koncertowała także w Altanie przy CK MUZA, gdzie corocznie, latem, odbywają się koncerty artystów z całej Piolski. Swoją obecność ASŁ zaznaczyła także na "Rajdzie KGHM Bardo 2014".
Na swoim koncie ASŁ ma wydane dwie płyty CD.

NAJNOWSZE ODKRYCIE ARTYSTY - Janina Woronko - Zaczyńska
Wielu z naszych klubowiczów zajmuje się, uprawia, lub po prostu powiedziawszy, ma wspaniałe hobby. Ostanim moim odkryciem artystycznym jest Janeczka. Ta wspaniała kobieta, jedna z założycielek Klubu Górskiego PROBLEM jest osobą na tyle skromną, że nie chce się afiszować swoimi prywatnymi pasjami. Poza bardzo aktywną działalnością w Stowarzyszeniu Turystyki Pieszej "Wędrowiec", jest członkiem Robotniczego Stowarzyszenia Twórców Kultury. Jako pasjonatka malarstwa, od lat tworzy swoje wizje i realistyczne widzenie świata.
W dniu 26.XI.2014r.odbył się finisaż Wystawy "Komitywy Artystycznej", do której należy jeszcze, poza Niną, pięć wspaniałych artystek-malarek.

Nina /tak do Niej i o Niej mówimy od początku świata/ tworzy różne grafiki, używając różnych technik. Od węgla, przez ołówek, akwarele, pastele, olej, skończywszy na kompozycjach łączących farbę z oryginalnymi, trójwymiarowymi elementami. Jako kobieta o artystycznej duszy, potrafi inaczej niż przeciętni śmiertelnicy patrzeć na świat, na bliskie i dalekie plany, na rzeczy, które także mają swoją duszę, swoje maleńkie życie. Ta dojrzała artystka tworzy raz w afekcie, w chwili wielkiego podniecenia psychicznego, innym razem w stanie błogiego spokoju, melancholii, często zwątpienia.

Powyżej z lewej widzimy kompozycję słoneczników ozdobnych z bukietem goździków polnych, na wielkim liściu rabarbaru. Z prawej widok przepięknego, kolorowego zaułku staromiejskiego.
Poniżej z lewej: połączenie węgla, ołówka i akwareli, we wspaniałym obrazie, przedstawiającym żniwa na równinie wielkopolskiej. Na zżętym, dorodnym snopku przenicy leżącym na wilgotnym ściernisku, widzę zmęczonego żeńca z kubkiem zsiadłego, zimnego mleka i pajdą chleba razowego, które to jadło przyniosła mu chłopka klęcząca u łona spoconego żeńca. Na prawym obrazie widzimy sęki - specjalność Nineczki. Malarka tak wspaniale, poetycko potrafi oddać miejsce rany po obciętej gałęzi czy konarze, że wrażliwy smakosz malarstwa czuje jakby fizyczny ból, jaki zadano drzewu, pozbawiając go brutalnym cięciem topora rąk. Bo konary drzewa są rękami drzewa wniesionymi do nieba z prośbą o deszcz i słońce.  U dołu obrazu widać motyw często pojawiający się na obrazach Nineczki, czyli kubek ze zsiadłym, zimnym mlekiem. Za pniakiem leży czerwona poduszka. symbol wypoczynku i wyuzdanego seksu. Na drugim planie kolorowe wizje sennych marzeń oraz spirala życia, połączona linią prostą z przemijaniem, które obrazuje okorowana kłoda drewna. Wspaniałe. Tyle myśli, tematów zawartych w kilkunastu pociągnięciach pędzla. Dziękujemy Nineczko. To była naprawdę wyżerka intelektualna w czasie smakowania obrazów Twoich - Nineczko. Żałuję bardzo, że tak mało prac miałem zaszczyt i przyjemność oglądać, a wiem, że są ich dziesiątki i setki.

Nie wiem, czego życzy się grafikom, ale życzymy Tobie Nino połamania sztalug, wylania na dywan farby olejnej i przebiegnięcia kota po świeżo namalowanym obrazie. To chyba wszystkie nieszczęścia, jakie mogą spotkać malarkę-artystkę, prawda? Więc opatrzona tyloma przesądami możesz spokojnie tworzyć, urzeczywistniając swoje wizje.
Tekst i foto bez autoryzacji - Admin C.H.-Heniuś